مدیر حوزه علمیه خواهران استان فارس، گفت: اراده خدا به هر چیزی تعلق گرفته است، منتها در طول اراده انسان. لیکن قطعاً اراده خداوند بر اراده انسان مقدم است.
باسمه تعالی
علیٌ مع الحق و الحق مع علیّ
آری کشور عزیز ما ایران بنام مولا علی علیه السلام شناخته شده و بر پیشانی این آب و خاک نام مقدس مولا درخشندگی داشته و دارد.
می خواهم عرض کنم طلاب خواهر چگونه این نعمت بزرگ را پاس داشته و برای خود سهمی در آن دست و پا کنند.
تاریخ اسلام سه عنوان را در ارتباط با مولا ذکر نموده و در آن سخن‌سرائی کرده:
· دانش همراه با فصاحت و بلاغت در حدّ فوق عادی؛ نهج‌البلاغه گویای قسمتی از آن است.
· دوم استقامت و شجاعت در پیشبرد اسلام در جنگ و صلح در حاکمیت و خانه نشینی با پیامبر عظیم‌الشأن و بعد از آن، همراه با صدیقه کبری و بعد از آن شیوه مبارزات او در صدر اسلام و صبر او بعد از رحلت پیامبر عظیم‌الشأن و دوران امامت حاکی از صفت دوم است.
· سوم تقوی و پرهیزکاری، عبادت و خضوع، دعای کمیل و گریه‌های نیمه‌شب‌های کوفه همه و همه گواه صفت سوم
نوشتاری از معاون فرهنگی حوزه علمیه خواهران فارس در باب معاشرت و اخلاق در سیره امام حسن مجتبی
چقدر زیباست جامعه‌ای که الگویش کریم آل طاهاست. جامعه‌ای که در آن محبت به خلق خدا موج می‌زند و اساس روابط اجتماعیش عفو و حلم وکرامت است.
فضایل و کمالات امام حسن مجتبی(ع) زبانزد دوست و دشمن است. سیوطی دانشمند اهل سنت در تاريخ خود مىنويسد: «كان الحسن رضى الله عنه له مناقب كثيرة، سيدا حليما، ذا سكينة ووقار وحشمة، جوادا، ممدوحا؛ حسن [بن على داراى امتيازات اخلاقى و فضائل انسانى فراوان بود، او [شخصيتى ] بزرگوار، بردبار، با وقار، متين، سخاوتمند، و مورد ستايش بود.»(1)
مدیر مدرسه علمیه خواهران فاطمه‌الزهرا(س) شیراز، گفت: از نگاه اسلام زنان صلاحیت دارند در چهارچوب حفظ کرامت و شخصیت انسانی خود به فعالیت‌های اجتماعی و سیاسی نیز بپردازند.
معاون فرهنگی حوزه علمیه خواهران استان فارس گفت: در حقیقت حضرت خدیجه( س) یکی از حامیان اصلی پیامبر(ص) در ترویج دین اسلام بود. ایشان هم از لحاظ مادی و هم از لحاظ معنوی با تمام توان به پیامبر در جهت دستیابی به اهداف عالیه‌اش یاری نمود. دهم رمضان‌المبارک یادآور داغ جانسوز و حادثه جانکاهی است که عصاره هستی و خاتم و افضل پیامبران را به سوگ نشاند. در سال دهم بعثت بانوی بزرگ اسلام بعد از 25 سال فداکاری و همکاری در راه پیامبر(ص) با کوله‌باری از رنج‌ها، فداکاری‌ها، گذشت و ایثار‌ها، در سن 65 سالگی، چشم از جهان فروبست و همسرش محمد(ص) را در میان دشمنان در فراق جانسوزی تنها گذاشت. این حادثه دردناک درست بعد از سه روز از وفات ابوطالب، حامی دلسوز و فداکار پیامبر(ص) اتفاق افتاد و آن‌چنان حضرت ختمی مرتبت را متأثر و محزون ساخت که آن سال(دهم بعثت) را «عام‌الحزن» و سال غصه و غم نامگذاری نمود و در میان اندوه فراوان و اشکی چون باران، خدیجه را در محلی به نام «حجون» به خاک سپرد.
