روابط عمومی حوزه علمیه خواهران استان فارس

به من رحم کن بی قرارم بیا
کجا بغضمو جا بذارم بیا

نمی دونم این چندمین جمعه بود
حساب زمانو ندارم بیا

هوای جهان سرد و طوفانیه
تو می دونی این قصه طولانیه

غمش ریشه داره تو دیوار و در
تو محراب حیدر, محرم صفر

تو پاهای زخمی رو شن های داغ
غریبی اسیری همون اتفاق

چقد کینه دارند هنوز از غدیر
بیا انتقام خدا رو بگیر

ببین چی گذشته تو این انتظار
بیا روی این زخم مرحم بذار

چیه کوله بارم تو این زندگی
بجز حسرت و بغض و شرمندگی

دارم ادعا می کنم با تو ام
شاید این فقط حرف و ادعا

نمی دونم این چندمین جمعه بود
خدا شاهده درد دارم بیا

به من رحم کن بی قرارم بیا
کجا بغضمو جا بذارم بیا

نمی دونم این چندمین جمعه بود
حساب زمانو ندارم بیا

دانلود نماهنگ با صدای حامد جلیلی

پیوند: http://farsi.khamenei.ir/photo-album?id=9416#i

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای: «خدایا! تو شاهدی در دل من چه گذشت آن روزی که آمدم و از راه دور، خرمشهر تصرف شده و غصب‌شده را با فاصله‌ی رودخانه‌ی همیشه جاری زندگی در این مرز و بوم مشاهده کردم؛ چه غربتی، چه تنهایی‌ای! چه غمی! و در عین حال چه استقامتی! چه قدرتی! چه عزم و اراده‌ای در فضای این شهر موج می‌زد. زن و مرد دفاع می‌کردند، آنهایی که، آنهایی که برای وجود انسانی خود، ارزش والای اسلامی را قائل بودند چه کردند!»

شعبان ماه بسیار شریفى است و به حضرت سید انبیاء صَلَّى اللهِ عَلِیهِ وَ آله منسوب است و آن حضرت این ماه را روزه مى‌گرفت و به ماه رمضان وصل مى‌كرد و مى‌فرمود شعبان، ماه من است هر كه یك روز از ماه مرا روزه بگیرد بهشت برای او واجب می‌شود و از حضرت صادق علیه السلام روایت شده است كه چون ماه شعبان فرا می‌رسید امام زین العابدین علیه السلام اصحاب خود را جمع مى‌نمود و مى‌فرمود اى اصحاب من مى‌دانید این چه ماهى است؟
این ماه شعبان است و حضرت رسول صلى الله علیه و آله مى‌فرمود شعبان ماه من است پس در این ماه براى جلب محبت پیغمبر خود و براى تقرّب به سوى پروردگار خود روزه بدارید. به حقّ آن خدایى كه جان علىّ بن الحسین به دست قدرت اوست سوگند یاد مى‌كنم كه از پدرم حسین بن على علیهماالسلام شنیدم كه فرمود شنیدم از امیرالمؤمنین علیه السلام كه هر كه روزه بگیرد در ماه شعبان براى جلب محبّت پیغمبر خدا و تقرّب به سوى خدا؛ خداوند او را دوست می‌دارد و در روز قیامت كرامت خود را نصیب او می‌گرداند و بهشت را براى او واجب می‌کند.

ادامه »

دوباره سایه ی ماه کریمی از سرم کم شد
به تعقیب رجب بودم که شعبان المعظم شد
سلام ای ماه شعبان، ماه منجی، ماه پشت ابر
که از مهرت ظهور حضرت قائم مسلّم شد
رجب ماه علی(ع)، ماه محمّد(ص)، ماه زهرا(س) بود
که با هجران هادی(ع)، ماه شادی محو در غم شد
خوشا عطر امام باقر(ع) و جود “اباجعفر"(ع)
که در ماه رجب، شیرازه ی اسلام محکم شد
رجب یعنی وفا، یعنی وفات زینب کبری(س)
که هر جا نام زینب بر زبان آمد محرّم شد
جهان بی ماه شعبان رنگ آسایش نخواهد دید
ببین بر درد دنیا، خنده ی آن ماه، مرهم شد
دوباره خنده کردم، گریه کردم، تشنه جان دادم
دوباره کربلا در پیش چشمانم مجسّم شد
حسین(ع و اکبر و سجاد(ع)، دلتنگ ابالفضل اند
شگفتا شادی شعبان، محرّم در محرّم شد
سر ماهِ بنی هاشم به روی نیزه ی خورشید
سر خورید، روزی پیش ماه هاشمی خم شد
به شعبان می رسی دلتنگ ، شادان، نیمه جان ، زخمی
دوباره باید آدم شد، دوباره باید آدم شد
دوباره نیمه ی شعبان و دلتنگان بی تابش
دوباره باید از چشم انتظاران همین دم شد